Historium, Brugge

English version at the bottom

Ik ben onlangs terug naar mijn vaderland geweest en heb er 9 fantastische dagen doorgebracht.  Ik was zo blij mijn familie en vrienden weer te kunnen zien
            Bedankt allemaal voor de super leuke momenten.
Tijdens mijn verblijf heb ik de kans gegrepen om naar een paar leuke plekken te gaan.  Ik ben o.m. naar de bioscoop geweest ( zie artikel m.b.t. Populaire) en heb een paar wandelingen in Brussel (fotos’ in een volgend bericht), Louvain-La-Neuve, Nijvel, Oostende, Brugge… gedaan.

Ik ben per se naar Brugge geweest want mij pa had mij een woordje verteld over Historium, een gloednieuw museum dat op 25/11/12 zijn deur geopend heeft op de Markt te Brugge.
Weeral een nieuw museum zul je denken!   Eigenlijk niet. Historium is geen gewoon museum met een vaste tentoonstelling van schilderijen en andere kuntswerken.  Historium biedt je veel meer dan dat.  Je kunt er de magische sfeer van de gouden tijd (15e eeuw) van Brugge  beleven en  al je zintuigen worden er geprikkeld.

Het Verhaal
Vooraleer je met je reis  begint, worden alle personages  voorgesteld – dit maakt het een stuk gemakkelijker  om het verhaal te volgen.
Het verhaal draait rond het voorbereiden van de schilderij  ‘De Madonna met kanunnik Joris Van der Paele’ van Jan Van Eyck.   Jacob, de loopjongen van Jan van Eyck, wordt door zijn meester de stad in gestuurd op zoek naar 2 personages, Anna ( de maagd met gouden haren) en Frederico, een groene parkiet. Jacob wordt op slag smoorverliefd op de bloedmooie Anna. Jammer genoeg loopt het niet zo vlot met de papegaai, deze vliegt weg. En bij de achtervolging breekt  Jacob zijn geluksketting.  
Hoe loopt dit allemaal af ?  Dit zou je te komen weten  wanneer je door de 7 themakamers loopt…
Gedurende zo’n 35 minuten wordt je in het magische sfeer van het Brugge van 1435 ingedompeld. Dankzij uitdrukwekkende decors, muziek, film en speciale effecten (o.a. geuren) binnen de 7 themakamers worden alle zintuigen geprikkeld.  Zo hoor je bvb. het gekrijs van meeuwen, het gegiechel in het badhuis. Je kunt er de lucht in de haven ruiken, kruiden, hout en leer geuren in de steegjes. Je kunt er eveneens de zachte bries van de wind en de dwarrelende sneuwvlokjes voelen.

Ik heb het heel leuk gevonden en super interessant.  Het had wel langer kunnen duren.  Ik ben zeker dat dit een success zal worden en ik heb er geen twijfels over dat het binnenkort uitgebreid wordt tot andere verhalen of iets anders.  Daar ligt een grote potentieel in.

Ligging
Het museum heeft een ideale centrale ligging: op de markt.   Na het bezoek kan je ook een van je andere zintuigen gebruiken: proeven. Je kan zo een stukje chocolade eten  bij de Chocolaterie of een lekkere bier drinken in het Duvelorium Café.  Niet te missen!
Meer info hier

English version

I recenly went back to Belgium where I spent 9 fabulous days. I was so happy seeing my family and friends again after almost 8 months in Scotland.
            Thank you all for these great moments together.
During my stay I took the opportunity to go to the cinema (see post Populaire) and to wander about in Brussels (pictures in a next post), Louvain-La-Neuve, Nivelles, Ostende, Bruges… 

I absolutely wanted to go to Bruges since my dad told me about Historium, a brand new museum in central Bruges that just got opened (25/11/12).
You'd probably say: a new museum again!   Well, NO. Historium is not a typical museum with regular exhibitions of paintings and artworks.  Historium has so much more to offer.  You can literally feel the atmosphere of the golden age of Bruges (15th century) and all your senses are being stimulated.

The story
Before starting your trip, you get introduced to all characters – which makes it a lot easier to understand the story.
The story is about the preparation of the painting  ‘Madonna with cannon Joris Van der Paele’ from Jan Van Eyck.   Jacob, the painter's apprentice is sent into town to look for 2 missing characters, Anna ( the maiden wih golden locks) and Frederico, a green parakeet. Jacob is instantly smitten by the absolutely beautiful Anna. Unfortunately things don't go that easily with the parakeet; it flew away.  Even worse, while chasing the parakeet, Jacob broke his lucky chain.  
So how does the story end ? Well, you get to know this after entering the 7 thematic rooms…
During approximately 35 minutes you plunged into the magical sphere of the Bruges in 1435.  Your senses get stimulated thanks to impressive designs, music, film en special effects (e.g smells) inside the 7 thematic rooms.   You can hear the cries of the gulls in the distance, giggling in the bathhouse.  You can smell the air in the haven, the spices, the wood and leather in the warehouse. You can even feel the fresh morning breeze and the swirling snowflakes in the streets.

I really enjoyed it and found it very interesting. Yet it could have lasted a bit longer. I'm sure this will be a big success and there's no doubt that it will soon expand tot other stories or any other theme. There are many possibilibilties to expand this great project.

Situation
The museum is ideally located: right in the centre of the market place.  When you' ve finished your visit another sense (taste) can be stimulated.  You can enjoy a piece of chocolate at the Chocolaterie or you can savour a freshly brewed beer at the Duvelorium Café.  Not to be missed!
More info here

Random pictures in Bruges:

Sir Arthur Conan Doyle Appreciation Society - Theatre review

Do you believe in life after death ?

Don’t worry, I’m not going to lose myself in some serious metaphysical thoughts after a weird experience or a drunken Friday night!

No! I just want to tell you a few words about a play I attended a few days ago:  The Arthur Conan Doyle Appreciation Society.

The play is running from 6 to 22 december at the Traverse Theatre Company in Edinburgh. I was among the lucky ones to attend a preview show. More info on www.traverse.co.uk

The piece is a production of the Peepolykus; a touring theatre company creating comic theatre with a particular brand of humour. The company style combines absurd scenario, anarchic verbal slapstick, visual surprises and ridiculous comic performances. Check on their website for more info:   www.peepolykus.com/about

The play is co-written by Steven Canny & John Nicholson – also known for their collaboration on No Wise Men, Spyski and Marley Was Dead.

John Nicholson shares the stage with Javier Marzan and Gabriel Quigley.  John and Javier  both play  A C Doyle and Sherlock Holmes… and it’s particularly funny to hear SH and A C Doyle with a spanish accent.  Gabriel Quigley plays the role of Jenny Quigley, a PhD student bringing AC Doyle back to life.

Throughout the play themes such as life after death, spirituality opposed to scepticism and rationalism come into light.

The show is presented through lectures given by Jenny Quigley, a PhD student (and guess what; she gets her PhD at the end of the play!). Each chapter is illustrated by a scenery in which famous characters as AC Doyle, Sherlock Holmes, Houdini are brought back to life. The rhythm of the play is quick and twitchy thanks to the cast interactivity mixing their acting and personal life… ( you have to see the play to understand what I’m talking about here…)

I enjoyed it a lot. It’s a very interesting and interactive piece with original acting performances.  The scenery set up, the sound and lighting designs surely contribute to enhance the expected effects (mix of mystery, credibility and hilarious scenery).

Definitely worth seeing!

Film review: Populaire

Je suis retournée en Belgique 9 jours. En plus des visites à la famille et aux amis, j'en ai profité pour aller à des expos et au cinéma...

En tant que fan des années 50 (style, mode, déco…) et de cinéma , je ne pouvais passer à côté du film Populaire.

Populaire relate les aventures de Rose Pamphyle, une jeune provinciale vouée à travailler dans l’épicerie familiale et se marier avec le garagiste du coin. La jeune Rose rêve de tout autre chose; à savoir quitter sa province et devenir secrétaire.  Elle y parvient tant bien que mal.  En effet ce ne sont pas ses compétences de secrétaire qui l’ont aidées à se faire embaucher; elle est bien trop maladroite et désorganisée (pour ne pas dire bordélique).  Mais qu’est-ce qui a bien pu convaincre Louis Echard à l’engager pour travailler dans son cabinet d’assurance?  Il s’est tout bonnement laissé séduire par ses dons hors normes de dactylo (elle tape à la machine à une vitesse v v prime).  À tel point que Louis, lui-même habitué aux concours et aux compétitions (ancien champion sportif) décide de la prendre sous son aile et de l’inscrire au concours regional de vitesse de frappe.  Il prend son rôle très au sérieux et va jusqu’à l’installer chez lui afin de s’assurer qu’elle bénéficie d’un entraînement adéquat. Rapidement une complicité de coach-poulain naît entre eux. Ils forment une charmante équipe: elle avec sa maladresse, son désordre et son franc-parler; lui avec sa manie de tout diriger.  Cependant malgré ses airs bourrus il est très attachant.

J’ai bien aimé le film tant au niveau des décors, de l’esthétique que de la mise en scène. Pour son premier long métrage, le réalisateur Régis Roinsard nous offre une reconstitution minutieuse de la France des années 50 et un trés bon divertissement d’ 1h51.

Le jeu des acteurs m’a particulièrement plu; alliant maladresse, quiproquos et humour décalé. Hormi les excellentes prestations des deux acteurs principaux Romain Duris et la jeune belge Déborah François, il y a quelques belles scénes humoristiques menées par Miou-Miou et Eddy Mitchell; dans le rôle des parents (quelque peu loufoques) de Romain Duris.  Le film offre un excellent divertissement, au rythme tour à tour lent et rapide avec des scènes humoristiques frôlant l’absurde (tout ce que j’aime) et nous plonge dans les années 50, époque à laquelle les femmes réclament leur indépendence...

Quelques extraits ici

Sortie en salle le 28 novembre 2012 en France et en Belgique.